Hoi meiden ik heb iui 6 al weer achter de rug.
Ik had er geen puf voor om steeds een blog te schrijven hoe het bij iedere echo ging.
Ik kon het gewoon niet meer opbrengen. Alles zou de laaste keer zijn voor de iui behandeling.
Tussen de echo's door besprak ik al met de arts dat ik de lucrin moest bestellen voor als het niet gelukt was. Ik moest dat in huis halen want eenmaal met de Utrogestan te stoppen wordt ik ongesteld, en het duurt toch wel 2 weken voordat je het thuis hebt. Het is gewoon niet leuk dat je daar al mee bezig moet zijn terwijl je daar nog niet bent en niet wil zijn.
Ook hebben we al een voorlichting avond gehad voor ivf was heel fijn en duidelijk allemaal. Maar jeetje wat hing daar een graf stemming zeg pfff. Maar goed.
Dinsdag 17 september om 11.50 was iui 6 alles was goed gegaan ik kon geen vrij krijgen van me werk dus ging ik terug.
Na twee slopende weken wachten was gister het telefoontje dat het weer niet gelukt is.
Ik wist het wel maar om het zo definitief te horen komt wel hard aan. :-(
Wat ik nu voel wil ik eigelijk niet voel me leeg en heel verdrietig gaat het ons wel lukken de artsen hadden toch gezegt dat het met iui ook zou gaan lukken.
Als het nu niet gaat lukken met ivf hoe moet het dan verder. We komen nu iedere keer een stukje dichter bij het eind.
Ik weet het niet zo goed en ik kan het ook niet, ik durf het niet.
reacties (0)